ಅದು ಸಂಜೆಯ ವೇಳೆ. ಕಾಲೇಜಿನ ದಿನದಂತ್ಯದ ಕೊನೆಯ ಕ್ಲಾಸ್ ಬಾಕಿ ಇತ್ತು. ಆ ವೇಳೆಗೆ ತರಗತಿಯ ಒಳಗೆ ಬಂದ ಮನಃಶಾಸ್ತ್ರದ ಉಪಾಧ್ಯಾಯರು, 'ಒಂದು ಆಟವಾಡೋಣ' ಎಂದರು. ಮನಃಶಾಸ್ತ್ರದ ಅಧ್ಯಾಪಕರಿಗೂ ಆಟಕ್ಕೂ ಎತ್ತಣ ಸಂಬಂಧ ಅಂತ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಅಚ್ಚರಿಯಾಯ್ತು. ತಕ್ಷಣ ಒಬ್ಬ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯನ್ನು ಸ್ವ-ಇಚ್ಛೆಯಿಂದ ಮುಂದೆ ಬರುವಂತೆ ಹೇಳಿದರು.
   ಆಗ ಸಾಗರಿಕಾ ಎಂಬ ಹುಡುಗಿ ಎದ್ದು ಬಂದಳು.

   'ನಿನಗೆ ಅತಿ ಇಷ್ಟವಾದ ೩೦ ಜನರ ಹೆಸರನ್ನು Blackboard ಮೇಲೆ ಬರೆ' ಎಂದು ಆ ಶಿಕ್ಷಕಿ ಹೇಳಿದರು.
   ಅದೇ ರೀತಿ ಸಾಗರಿಕಾ, ತನ್ನ ಕುಟುಂಬದವರು, ಬಂಧುಗಳು, ಸ್ನೇಹಿತರು, ಸಹಪಾಠಿಗಳು, ಅಕ್ಕ-ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರು, ಹೀಗೆ ೩೦ ಜನರ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಬರೆದಳು.
   ಆಗ ಟೀಚರ್, ಅದರಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಮುಖ್ಯವಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಮೂರು ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಅಳಿಸುವಂತೆ ಸಾಗರಿಕಾಗೆ ಸೂಚಿಸಿದರು.
   ಅದರಂತೆ ಸಾಗರಿಕಾ ತನ್ನ ಮೂರು ಸಹಪಾಠಿಗಳ ಹೆಸರನ್ನು ಅಳಿಸಿದಳು.
   ಟೀಚರ್ ಮತ್ತೆ  ಐದು ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ತೆಗೆಯುವಂತೆ ಹೇಳಿದರು. ಸಾಗರಿಕಾ, ನೆರೆ ಮನೆಯವರ ಐದು ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಒರೆಸಿದಳು.

   ಇದೇ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಮುಂದುವರಿದು ಕೊನೆಯ ನಾಲ್ಕು ಹೆಸರುಗಳು ಮಾತ್ರ Blackboardನಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದ್ದವು.
   ಅವು, ಆಕೆಯ ತಂದೆ, ತಾಯಿ, ಗಂಡ ಹಾಗು ಇದ್ದೊಬ್ಬ ಮಗನದ್ದಾಗಿತ್ತು. ಆಗ ಇಡೀ ತರಗತಿ ಮೌನವಾಯಿತು. ಸೂಜಿ ಬಿದ್ದರೂ ಕೇಳುವಷ್ಟು ನೀರವತೆ ಆವರಿಸಿತ್ತು. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿದ್ದವರಿಗೆಲ್ಲ ಒಂದಂತೂ ಅರ್ಥವಾಗಿತ್ತು. ಇದು ಕೇವಲ ಸಾಗರಿಕಾ ಒಬ್ಬಳಿಗೇ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಆಟವಲ್ಲ, ಎಲ್ಲರ ಜೀವನದ್ದು ಅಂತ.!!
   ಇದೇ ವೇಳೆ, ಶಿಕ್ಷಕಿ ಮತ್ತೆರಡು ಹೆಸರುಗಳನ್ನು Delete ಮಾಡುವಂತೆ ಸೂಚಿಸಿದರು.
   ಇದು ಸಾಗರಿಕಾಗೆ ಅತಿ ಕಷ್ಟದ ನಿರ್ಧಾರವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೂ ಹೇಗೋ ಸಂಭಾಳಿಸಿಕೊಂಡು, ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ತಂದೆ-ತಾಯಿಯರ ಹೆಸರನ್ನು ಒರೆಸಿದಳು.

   ಆಗ, "Please delete one more" ಎಂಬ ಗುಂಡಿನ ಮೊರೆತದಂತಹ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಬಂತು ಮನಃಶಾಸ್ತ್ರದ ಅಧ್ಯಾಪಕಿಯ ಬಾಯಿಂದ.
   ಸಾಗರಿಕಾಳ ಕೈ ನಡುಗುತ್ತಿತ್ತು. ಹಣೆ, ಅಂಗೈ ಮೊದಲೆಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಬೆವರು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮೂಡಲಾರಂಭಿಸಿತ್ತು. ಕಣ್ಣಂಚಿನಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿ ಬಂತು...
   ಆದರೂ ಗಟ್ಟಿ ಮನಸ್ಸು ಮಾಡಿ ಮಗನ ಹೆಸರನ್ನು ಅಳಿಸಿ ಹಾಕುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸಾಗರಿಕಾಳ ಭಾರವಾದ ಹೃದಯ ತುಂಬಿ ಬಂದಿತ್ತು. ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಅಳಲಾರಂಭಿಸಿದ್ದಳು.

   ನಂತರ ಟೀಚರ್ ಸಾಗರಿಕಾಳಿಗೆ ತನ್ನ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಮರಳುವಂತೆ ಸೂಚಿಸಿದರು. ಒಂದೆರಡು ಕ್ಷಣಗಳ ಬಳಿಕ ಮನಃಶಾಸ್ತ್ರದ ಅಧ್ಯಾಪಕಿ ಸಾಗರಿಕಾಳನ್ನ 'ತಂದೆ-ತಾಯಿಯರು ನಿನ್ನನ್ನ ಬೆಳೆಸಿದ್ದರು, ಅಲ್ಲದೆ ಅದು ನಿನ್ನದೇ ರಕ್ತ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ಹುಟ್ಟಿದ ಮಗುವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೂ ಗಂಡನ ಹೆಸರನ್ನೇ ಯಾಕೆ ಉಳಿಸಿದೆ? ನಿನಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಗಂಡನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುವ ಅವಕಾಶ ಕೂಡಾ ಇತ್ತಲ್ಲ?' ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರು.

   ಶಿಕ್ಷಕಿಯ ಇವಷ್ಟು ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಇಡೀ ತರಗತಿ ಬೆಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದಿತ್ತು. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿದೆಲ್ಲರಿಗೂ ಸಾಗರಿಕಾಳ ಉತ್ತರ ಕೇಳುವ ಕಾತರ..

   ಅಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೆಲ್ಲ ಸಂಭಾಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಸಾಗರಿಕಾ, ಶಾಂತ ಚಿತ್ತದಿಂದ ನಿಧಾನವಾಗಿ ತನ್ನ ಆ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನ ಹೇಳಿದಳು. "ನನಗಿಂತ ಮೊದಲೇ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ದಿನ ತಂದೆ-ತಾಯಿಯರು ಈ ಭೂಮಿಯನ್ನ ತೊರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಮಗ ಬೆಳೆದು ದೊಡ್ಡವನಾದ ನಂತರ ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ, ಕೆಲಸ ಅಥವಾ ಮತ್ತಿನ್ನೇನೋ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ಆತ ನಮ್ಮಿಂದ ದೂರವಾಗುತ್ತಾನೆ. ಏನೇ ಆದರೂ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ತನ್ನ ಇಡೀ ಜೀವನವನ್ನ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳೋದು, ಕಷ್ಟವೋ.. ಸುಖವೋ.. ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಇರೋದು ನನ್ನ ಗಂಡ ಮಾತ್ರ".

   ಸಾಗರಿಕಾಳ ಜೀವನದೆಡೆಗಿನ ಭಾವವನ್ನು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡ ಎಲ್ಲಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಎದ್ದು ನಿಂತು ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟುತ್ತಾ, ಆಕೆಯ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನ ಷ್ಲಾಘಿಸಿದರು.

   ಸಾಗರಿಕಾ ಹೇಳಿದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಆಲಿಸಿದ ಮನಃಶಾಸ್ತ್ರದ ಅಧ್ಯಾಪಕಿ, 'ಇದು ಸತ್ಯ, ಆದ್ದರಿಂದ ಜೀವನದ ಎಲ್ಲಾ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲೂ ನಿಮ್ಮ ಬಾಳ ಸಂಗಾತಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿ, ಗೌರವಿಸಿ. ಅದು ಕೇವಲ ಗಂಡ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ನಿಮ್ಮ ಹೆಂಡತಿಯೂ ಆಗಿರಬಹುದು. God has united these two souls, ಈ ಕ್ಷಣದಿಂದ ನೀವೆಲ್ಲರೂ ಪತಿ-ಪತ್ನಿಯ ಅನುಬಂಧ-ಸಂಬಂಧವನ್ನ ಪೋಷಿಸಿ-ಬೆಳೆಸಿ. ಈ ಬಂಧವು ಜಗತ್ತಿನ ಉಳಿದೆಲ್ಲಾ relationshipಗಳಿಗಿಂತಲೂ ದೊಡ್ಡದು' ಎಂದರು.

   ಇದು ನಿಮಗೊಂದೇ ಅಲ್ಲ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪಾಠವಾಗಿಲಿ ಎನ್ನುವ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು. ಆದ್ದರಿಂದ ಇಂದಿನ ಕೊನೆಯ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಮನಃಶಾಸ್ತ್ರದ ಈ ಹೊಸ ಆಟವನ್ನ ನಿಮಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಿದೆ ಎಂದು ಅವರು ಅಲ್ಲಿಂದ ತೆರಳಿದರು.

ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಮೂಲ ಕೃಪೆ: What's App.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
#college, #mind, #Psychology, #husband, #ಕಾಲೇಜು, #ಮನಃಶಾಸ್ತ್ರ, #life, #ಅಧ್ಯಾಪಕಿ, #ಸತ್ಯ, #ಜೀವನ, #ಕ್ಷಣ, #ಬಾಳಸಂಗಾತಿ, #ಪ್ರೀತಿ, #ಗೌರವ, #ಗಂಡ, #ಹೆಂಡತಿ, #God, #souls, #ಪತಿ, #ಪತ್ನಿ, #ಅನುಬಂಧ, #ಸಂಬಂಧ, #ಪೋಷಿಸಿ, #relationship, #ಕಷ್ಟ, #ಸುಖ, #ಸಾಗರಿಕಾ, #ಜೀವನ, ##ಭಾವ, #ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು, #ಚಪ್ಪಾಳೆ, #ನಿರ್ಧಾರ, #love, #loveandlife, #feature, 
Tags: featurelifeloveloveandlife

Post a Comment

0 Comments

Skip to main content